Cerkiew św. Bazylego Wielkiego

Dawna cerkiew greckokatolicka, obecnie prawosławna, zbudowana w latach 1903–1905.

Budowla zwraca uwagę swoją architekturą, nietypową dla drewnianych cerkwi w polskich Karpatach – ma ona wieloboczne sanktuarium oraz wieżę o pionowych ścianach. Pierwotnie planowano wybudowanie świątyni murowanej, ale biednych mieszkańców nie było stać na budowę. Dzięki pomocy emigrantów pochodzenia łemkowskiego udało się zbudować cerkiew drewnianą. Po wysiedleniach Łemków, od 1947 roku cerkiew stała opuszczona, niszczejąc. Po 1956 roku powracający Łemkowie starali się o pozwolenie użytkowania świątyni, trwało to wiele lat. Remonty rozpoczęły się dopiero w 1967 roku, po przekazaniu cerkwi prawosławnym. W 1969 roku świątynia została przekazana jako filia parafii w Zdyni, Polskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu. Wnętrze świątyni nakrywa pozorne sklepienie kolebkowe pokryte dekoracją malarską ukazującą rozgwieżdżone niebo. Uwagę zwraca też nietypowy, schodkowy ikonostas wykonany na pocz. XX w. Na strychu cerkwi swoją siedzibę ma kolonia podkowca małego, gatunku nietoperza objętego w Polsce ochroną ścisłą. 

Obok cerkwi znajduje się cmentarz parafialny z kilkoma dobrze zachowanymi kamiennymi nagrobkami. Wydzielono na nim kwaterę dla cmentarza żołnierskiego z okresu I wojny światowej.

Obiekt zlokalizowany jest przy głównej drodze nr 977, w środku wsi, która leży na trakcie z Gorlic do Bardejowa, w dolinie potoku Zdyniarka. Położona jest 500m od granicy ze Słowacją. Przy cerkwi można zaparkować samochód. Nie ma możliwości skorzystania z toalety, brak także dostosowania obiektu dla osób niepełnosprawnych.

Można stąd wybrać się na wycieczkę niebieskim szlakiem, rozpoczynającym się na granicy polsko-słowackiej. Udając się nim w prawo na zachód, dojdziemy do miejscowości Wysowa Zdrój. Trasa ma długość ok. 14 km i jej przejście zajmuje około 4,5 h.