Jest to cerkiew greckokatolicka pochodząca z 1810 roku, choć w 1928 roku znacznie ją powiększono.
Budynek jest włączony do małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej. Cerkiew zbudowano na początku XIX wieku, z fundacji właściciela wsi hrabiego Stanisława Siemieńskiego z Biecza. Po wysiedleniu Łemków w 1947 roku użytkowana była jako kościół rzymskokatolicki. Po powrocie Łemków w 1956 roku zaczęto ponownie odprawiać w niej msze greckokatolickie. W latach 90-tych stała się własnością parafii greckokatolickiej ale użytkują ja wierni obu obrządków
Jest to typowa cerkiew łemkowska typu północno-zachodniego. To trójdzielna budowla składająca się z prezbiterium, nawy i babińca z nadbudowaną wieżą. Ściany świątyni podbite są gontem. Dach jest nieregularny, kryty blachą, zwieńczony niewielkimi blaszanymi baniami. Wewnątrz cerkwi zachowała się bogata polichromia z 1935 roku wykonana przez Mikołaja Galanka. Uwagę zwraca kompletny ikonostas, który powstał najprawdopodobniej na przełomie XVIII i XIX wieku. W nawie znajdują się dwa barokowe ołtarze boczne. Cerkiew otoczona jest kamiennym murem, krytym gontem, w którym umieszczona jest murowana brama-dzwonnica zwieńczona trzema kopułami. Obok świątyni znajduje się Zagroda Maziarska będąca przykładem typowej zabudowy drewnianej z końca XIX w. Na zagrodę składają się zrębowe budynki: chyża, spichlerz oraz stajnia z wozownią. Obecnie mieści się tu ekspozycja poświęcona kulturze łemkowskiej, będąca oddziałem Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach. W zagrodzie dostępna jest toaleta. Niestety nie ma tutaj udogodnień dla osób z niepełnosprawnością.
Cerkiew znajduje się w centrum wsi przy skrzyżowaniu, vis a vis cmentarza parafialnego. Można stąd także wyruszyć na spacer wzdłuż rzeki Ropy, trasą prowadzącą przez tzw „Gorlickie Pieniny” aż do zapory przy Jeziorze Klimkowskim.